Choroby psychiczne, powinno się leczyć u specjalisty. Zazwyczaj należy brać odpowiednio przystosowane leki dla lepszego przystosowania do życia w społeczeństwie. Schizofrenia jest ciężką chorobą, większość z nas nawet boi się o niej rozmawiać. Czy schizofrenia jest dziedziczna?
Osoba ze schizofrenią nie potrafi odróżnić życia realnego od fantazji. Wszystko u niej się miesza. Ryzyko zachorowania na tę chorobę wynosi zaledwie 1%. Nie ma znaczenia tutaj płeć człowieka. Schizofrenia dotyka osób młodych, wykrywalna jest już przed 30 rokiem życia. Przyczyny rozwijania się i powstawania tej choroby nie są do końca znane. Bierze się pod uwagę czynniki biologiczne, psychologiczne, środowiskowe oraz czynniki genetyczne. Na schizofrenię najbardziej narażone są osoby, u których w rodzinie (zwłaszcza bliskiej rodzinie) rozpoznano kiedykolwiek tę chorobę. Niestety zwiększa się ryzyko zachorowania, jeżeli schizofrenia występuje u obojga rodziców – ryzyko na poziomie 45%. Natomiast trzeba pamiętać, że mimo czynników warunkujących, choroba nie zawsze musi wystąpić. Na pewno należy obserwować zachowanie osoby i w razie konieczności zgłosić się do psychiatry. Ta choroba to nie wyrok. Jeżeli schizofrenia jest odpowiednio leczona, najlepiej sprawdza się psychoterapia oraz leczenie farmakologiczne – człowiek może normalnie funkcjonować. Bezpretensjonalnie najważniejsze jest wsparcie bliskich osób. Trzeba podkreślić, że występowanie schizofrenii zwiększa ryzyko popełnienia samobójstwa. Osoby te też często mniej dbają o siebie i mają omamy wzrokowe. Nie powinny zostawać same w domu, jeżeli nie mają bliskich możliwe, że najlepszym rozwiązaniem będzie (w wysokim stadium choroby) hospitalizacja i umieszczenie w szpitalu psychiatrycznym. Tam przebieg i leczenie choroby jest monitorowane i zmniejsza się ryzyko prób samobójczych. W dzisiejszych czasach jest to coraz mniej tajemnicza choroba i sami na własną rękę, możemy zapoznać się z fazami występowania i sposobem leczenia. Powstało też mnóstwo książek dotyczących tej choroby.